Delfinoterapia, znana również jako terapia z udziałem delfinów, jest formą terapii, która wykorzystuje interakcję człowieka z delfinami w celu poprawy zdrowia fizycznego i emocjonalnego. Terapia ta jest stosowana w przypadku różnych schorzeń, w tym u dzieci z zespołem Cri du Chat. Jest metodą wspierającą rehabilitację i proces zdrowienia, stosowaną z powodzeniem na całym świecie. Jej skuteczność i jednocześnie unikalność polega na równoległym oddziaływaniu terapeutycznym: ultradźwięków, wytwarzanych przez delfina w trakcie echolokacji; kontaktu z niezwykłym i akceptującym zwierzęciem oraz kierującym procesem terapii terapeutą. Dodatkowym wzmocnieniem efektu jest środowisko wodne, w którym odbywa się sesja. Interakcja z delfinami może przynieść wiele korzyści, takich jak stymulacja zmysłów, poprawa koordynacji ruchowej, wzmacnianie mięśni, usprawnianie mowy i komunikacji, oraz poprawa samopoczucia emocjonalnego.
Historia
Po raz pierwszy delfinoterapia była wprowadzona przez amerykańskiego psychologa Dawida Nathansona w 1978 roku, który stosował ją u dzieci cierpiących na autyzm, mózgowe porażenie dziecięcy oraz zespół Downa. Obiecujące wyniki terapii osiągnięte przez Nathansona stały się zachętą dla specjalistów z innych krajów do stosowania tej metody. Ważną rolę w delfinoterapii odgrywa zjawisko sonoforezy, ponieważ jest ono niedostępne przy innych formach terapii. Sonoforezą nazywane jest zwiększenie strumienia fermentów, specyficznych hormonów, przenikających przez membrany komórek w wyniku kawitacji pod wpływem ultradźwięku. Sonoforeza jest bezpośrednim efektem ultradźwięków emitowanych przez delfina w czasie echolokacji. Obecnie na świecie działa wiele ośrodków, które stosują delfinoterapię i prowadzą badania naukowe dotyczące wpływu delfinoterapii na stan zdrowia pacjentów.
Oto bardziej szczegółowe wyjaśnienie potencjalnych korzyści delfinoterapii dla dzieci z zespołem Cri du Chat:
1. Stymulacja sensoryczna:
Delfinoterapia obejmuje angażowanie wielu zmysłów, takich jak wzrok, słuch, dotyk i równowaga. Interakcja z delfinami może dostarczyć nowych bodźców sensorycznych, co może być szczególnie korzystne dla dzieci z zespołem Cri du Chat, które często mają ograniczone zdolności przetwarzania sensorycznego.
2. Poprawa zdolności motorycznych:
Delfiny są znane ze swoich płynnych i kontrolowanych ruchów. Praca z nimi może pomóc rozwinąć umiejętności motoryczne, koordynację i równowagę u dzieci z zespołem Cri du Chat.
3. Komunikacja i interakcje społeczne:
Dzieci z zespołem Cri du Chat często mają problemy z komunikacją werbalną i społeczną. Delfinoterapia może zachęcać zarówno do interakcji werbalnych, jak i niewerbalnych poprzez komunikację z delfinami, terapeutami i innymi pacjentami. Ta forma terapii może również pomóc w rozwijaniu umiejętności społecznych, takich jak kontakt wzrokowy, rozpoznawanie emocji i współpraca.
4. Poprawa nastroju i dobre samopoczucie:
Obcowanie z delfinami może wywołać u dzieci pozytywne emocje i poczucie radości. Obecność delfinów i terapeutyczne środowisko wodne może przyczynić się do zmniejszenia niepokoju, stresu i napięcia, co może pozytywnie wpłynąć na ogólne samopoczucie dziecka.
5. Motywacja i zaangażowanie:
Dzieci z zespołem Cri du Chat mogą mieć trudności z motywacją i zaangażowaniem w tradycyjne formy terapii. Delfinoterapia może być bardzo motywująca, ponieważ praca z delfinami jest niezwykle atrakcyjna i wciągająca dla wielu dzieci. Ta forma terapii może zachęcić dzieci do aktywnego uczestnictwa i wysiłku.
6. O czym warto pamiętać:
Należy jednak pamiętać, że delfinoterapia nie jest powszechnie dostępna i może być kosztowna. Zawsze wskazane jest skonsultowanie się ze specjalistami, lekarzami i terapeutami specjalizującymi się w delfinoterapii, aby określić jej przydatność i dostępność dla dziecka z zespołem Cri du Chat. Ponadto delfinoterapia nie powinna zastępować tradycyjnych terapii, ale raczej je uzupełniać w ramach kompleksowego planu leczenia. Istnieje wiele kontrowersji związanych z delfinoterapią. Niektórzy eksperci uważają, że korzyści wynikające z samej interakcji z delfinami mogą być minimalne, a inne formy terapii, takie jak terapia zajęciowa, fizjoterapia czy terapia mowy, mogą być bardziej skuteczne w przypadku dzieci z zespołem Cri du Chat. Ważne jest, aby rodzice i opiekunowie skonsultowali się z zespołem specjalistów, takich jak lekarze, terapeuci zajęciowi i psycholodzy, przed podjęciem decyzji o delfinoterapii lub innych formach terapii dla dzieci z zespołem Cri du Chat. Każde dziecko jest unikalne, dlatego ważne jest dostosowanie formy terapii do jego indywidualnych potrzeb i możliwości.