Metoda dogoterapii jest terapeutycznym podejściem, które wykorzystuje psy jako narzędzie terapeutyczne w procesie leczenia i rehabilitacji dzieci z różnymi schorzeniami, w tym z zespołem Cri du chat. Zespoł Cri du chat, znany również jako zespół kociego krzyku, jest rzadkim genetycznym zaburzeniem, które powoduje opóźnienie umysłowe, trudności w rozwoju mowy i innych funkcji poznawczych.
Dogoterapia jest formą terapii asystowanej zwierzętami, która wykorzystuje pozytywny wpływ psów na zdrowie i samopoczucie ludzi. W przypadku dzieci z zespołem Cri du chat, sesje dogoterapii mogą przynieść wiele korzyści.

Oto kilka sposobów, w jakie dogoterapia może pomóc dzieciom z zespołem Cri du chat:

1. Stymulacja sensoryczna:

Dotyk i kontakt z psem mogą dostarczać stymulacji sensorycznej. Pies może być przyjemnym bodźcem taktylnym, co może pomóc w rozwoju umiejętności dotykowych i percepcji sensorycznej u dzieci.

2. Poprawa umiejętności motorycznych:

Praca z psem terapeutycznym może angażować różne grupy mięśniowe, co może wpływać na rozwój motoryczny dziecka. Na przykład, rzucanie piłki dla psa może pomagać w poprawie precyzji ruchów rąk i koordynacji wzrokowo-ruchowej.

3. Redukcja stresu i poprawa samopoczucia:

Obecność psa terapeutycznego może działać uspokajająco na dziecko, pomagając mu w redukcji stresu i napięcia.

4. Motywacja i zaangażowanie:

Praca z psem może być motywująca dla dzieci z zespołem Cri du chat, ponieważ interakcje z psem są często przyjemne i angażujące. Psy są przyjazne i łatwo nawiązują kontakt, co może zachęcić dzieci do zaangażowania się w terapię.

5. Rozwój umiejętności społecznych:

Interakcje z psem mogą pomóc w rozwijaniu umiejętności społecznych u dzieci. Dzieci uczą się komunikować, nawiązywać relacje, uważać na potrzeby zwierzęcia i rozumieć podstawowe zasady zachowania.

6. Poprawa komunikacji:

Psy mogą wspierać rozwój mowy i komunikacji u dzieci z zespołem Cri du chat. Przykładowo, dzieci mogą ćwiczyć wymawianie poleceń dla psa, nazywanie różnych części ciała zwierzęcia lub wyrażanie swoich uczuć w obecności psa.

7. Uczenie odpowiedzialności:

Dogoterapia może pomóc w rozwijaniu poczucia odpowiedzialności u dzieci. Dzieci uczą się, jak dbać o psa, jak zadbać o jego zdrowie i jak zapewnić mu odpowiednie warunki.

8. O czym warto pamiętać:

Terapia z udziałem psa powinna być prowadzona przez odpowiednio przeszkolonych terapeutów i instruktorów dogoterapii. Ważne jest również, aby monitorować postępy dziecka. Osoby uczulone na sierść zwierzęcą lub te, które czują się niekomfortowo w kontakcie ze zwierzętami, powinny unikać dogoterapii. Ponadto niezwykle ważne jest, aby zasięgnąć porady wykwalifikowanych specjalistów, którzy specjalizują się w terapii z udziałem zwierząt, aby zapewnić, że terapia jest prowadzona bezpiecznie i skutecznie.