BUDOWANIE EFEKTYWNEGO SYSTEMU POROZUMIEWANIA SIĘ U DZIECKA Z ZESPOŁEM KOCIEGO KRZYKU

Diagnoza medyczna i terapia komunikacji wspomagającej i alternatywnej (AAC) – opracowanie przygotowane przez dr Magdalenę Grycman z Samodzielnego Publicznego Ośrodka Terapii i Rehabilitacji dla Dzieci w Kwidzynie. Terapia Oskara rozpoczęta w wieku 11 lat.


Oskar urodził się z rzadkim zespołem genetycznym „Cri-du-Chat” (zespół kociego krzyku). Przeszedł wiele operacji i często przebywał w szpitalach. W wieku 5 lat rozpoczął terapię behawioralną w specjalistycznym ośrodku. Pomimo jej zastosowania nie uzyskano żadnych postępów w rozwoju chłopca. Nasilały się zachowania agresywne i autoagresywne. Rodzice twierdzili, że Oskar wręcz „cofnął się w rozwoju”. Rodzice zrezygnowali z tego rodzaju terapii. Oskar rozpoczął terapię w Samodzielnym Publicznym Ośrodku Terapii i Rehabilitacji dla Dzieci w Kwidzynie, mając 11 lat. Podczas pierwszego spotkania nie wykazywał żadnej aktywności poznawczej, nie interesował się zabawkami (nie patrzył, nie dotykał, nie manipulował nimi). W jego zachowaniu występowało wiele zachowań trudnych, które opisano poniżej w diagnozie.


Po roku terapii zostały zaobserwowane duże zmiany w zachowaniu Oskara. Mama i nauczyciel zgłaszali, że zachowania agresywne występują już tylko sporadycznie. Oprócz opisanych w poniższym opracowaniu umiejętności w zakresie porozumiewania się, Oskar nauczył się lepiej koncentrować uwagę oraz stał się bardziej wytrwały przy wykonywaniu ćwiczeń.


Pobierz:

Tłumaczenie strony / Translate page »